«Հայոց լեզուն Սասունցի Դավթի հոր զենքն ու զրահն է, որ աչքից գցել ու սնդուկում փակել է անշնորհք, թշվառական հորեղբայրը: Սասունցի Դավթի հոր նժույգն է, որ առանց խնամքի փակել է կեղտոտ ախոռում հավերի թառի տակ, մինչև էդ զենքն ու զրահով չզինավառվի հայ ժողովուրդը, մինչև էդ նժույգը չհեծնի՝ կմնա սրա նրա դռանը խեղճ ծառա»:
Հովհաննես Թումանյան
Աղբյուրը՝ Վալերի Միրզոյանի դիմատետր
