Ալեքսանյան, Լ. Պ. (2004) Լեզուն և տրամաբանական մտածողության զարգացումը. Լրաբեր Հասարակական Գիտությունների, № 1 . pp. 97-107. ISSN 0320-8117
Язык играет незаменимую роль в развитии логического мышления учащегося, создает возможность коммуникации. Язык проявляется в речи. Практическое значение языка велико. Язык и мышление взаимосвязаны. Язык дает возможность переходить от наглядного познания к логическому мышлению, являясь необходимым условием для развития письменной и устной речи. Особое значение имеет и развитие внутренней речи.
Լեզուն և տրամաբանական մտածողության զարգացումը
Գիտական նյութեր բաժնի նյութերը։
|
ՆՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Նոր բառարան հայ դպրոցականների համար Եթե սխալվես ու Հայոց լեզուն դնես պատյանի մեջ, այլևս չես կարող հանել և ոչ էլ ստեղծել նորը Հայոց լեզուն Սասունցի Դավթի զենքն ու զրահն է Ես իմ հայերեն լեզուն եմ ուզում Լա’վ, էսքա՞ն էլ օտարամոլ ու քաղքենի Եթե որևէ հայ չի խոսում հայերեն, պետք է ստանա իր արդար պատիժը Ոչ մի առատության եղջյուր հայի համար չի կարող փոխարինել ամենաբաշխ, ամենապարգև հայերենին Ձերբազատվենք օտարաբանություններից ու գրենք պարզապես հայերեն Ինչո՞ւ հայոց լեզուն մղվեց երկրորդ պլան Հայաստանին պետք չեն ռուսական դպրոցներ․ ՌԴ-ն հարմար պահ է ընտրել, փորձում է օգտվել փխրուն իրավիճակից Հայաստանում 1 ռուսական դպրոցի դիմաց՝ 50 հայկական դպրոց Ռուսաստանում․ ի՞նչ կարծիքի եք, պարոն Լավրով Երկիրը ներսից փլուզելու համար նախևառաջ պետք է անլրջացնել, աղավաղել լեզուն Հայ դպրոցականը մագաղաթներ վերծանող ծրագիր է ստեղծել Ոչ մի առատության եղջյուր չի կարող փոխարինել ամենաբաշխ, ամենապարգև հայերենին Միայն մայրենի լեզվով յուրացրած կրթությունը կարող է ամենալավ դաստիարակչական նշանակությունն ունենալ Վահան Թեքեյան «Տաղ հայերեն լեզվին» Կրթական բարեփոխումներ․ թող հին մեռելները իրենց տեղը զիջեն նոր մեռելներին/ Արփի Ոսկանյան ՀՀ ԳԱԱ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտը մերժում և անընդունելի է համարում նոր չափորոշիչները ՀՀ ԳԱԱ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտը մերժում և անընդունելի է համարում նոր չափորոշիչները Սամվել Մուրադյան՝ «Եթե մենք մեր ներքին ճակատամարտը տանուլ տանք, դրսում հաստատ պարտվելու ենք» |
Լեզուն և տրամաբանական մտածողության զարգացումըՄեր ոսկեղինիկը եւ Մարաշի բարբառըՀայոց լեզուն հայ ժողովուրդի պատմութեան մշտական վկան է, դարերու ընթացքին բարբարոս ազգեր գրոհած են պատմական Հայաստանի վրայ ու վայրագօրէն փորձած զայն սրբել աշխարհի վրայէն, բայց հայ ազգը միշտ ալ դիմագրաւելով անասելի խուժդուժութիւնները գոյատեւած է, իսկ մեր ոսկեղինիկը եղած է մեզ կանգուն եւ միահամուռ պահող տեւական յենարանը:
Համշենի տեղանունների բառաքննությունը ցույց է տալիս դրանց բուն հայկական լինելը. Լուսինե Սահակյան Վերջերս ԵՊՀ հայագիտական հետազոտությունների ինստիտուտը հրապարակել է բանասիրական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ, թուրքագետ Լուսինե Սահակյանի «Համշենի մանրատեղանունները» վերնագրով արժեքավոր աշխատությունը (հայերեն, ռուսերեն և թուրքերեն):
Այն նվիրված է Թուրքիայի Ռիզեի նահանգի Համշենի, Չամլըհեմշինի (Ստորին Վիժե), Արտաշենի գավառների համշենցիների խոսակցական թուրքերենում այսօր էլ գործածվող հայկական մանրատեղանունների քննությանը։ Գրքում առաջին անգամ գիտական շրջանառության մեջ դրվող բազմաթիվ մանրատեղանուններ հեղինակը գրառել է նշյալ շրջաններում 2010-11թթ. կատարած դաշտային աշխատանքների ընթացքում։ Այդ տեղանունների բառաքննությունը ցույց է տալիս, որ դրանք բուն հայկական են, նրանցում առկա են հին և միջին հայերենի արմատներ ու հիմքեր, բառակազմական ձևույթներ` հայերենի Համշենի բարբառի տեղական խոսվածքներից և թուրքերենից բխող հնչարտասանական նստվածքով։Գրքի հեղինակը` Լուսինե Սահակյանն, այն փոքրաթիվ գիտնականներից է, ովքեր խորքային ուսումնասիրություններ են իրականացնում Համշենում, տեղում կատարում դաշտային աշխատանքներ, որոնց արժեքն ուղղակի անգնահատելի է:Ներկայացնում ենք HayNews.am-ի զրույցը գրքի հեղինակի հետ:
Անտուան Մեյե. Այդ լեզվի ճոխությունը և ճկունությունը զորավիգ է եղել հայ ազգի համար Ամենքին հայտնի է, որ հայերեն այբուբենի համակարգը գլուխգործոց է: Հայերենի հնչյունական համակարգի ամեն մի հնչույթ նշված է հատուկ տառանշանով, և համակարգն այնքան լավ է հաստատված, որ նա հայ ազգին տվել է հնչյունական համակարգի վերջնական արտահայտություն, որ մինչև օրս պահպանվել է առանց որևէ փոփոխություն կրելու, առանց բարելավման կարիք զգալու, որովհետև նա սկզբից ևեթ կատարյալ էր: ԲԱՌԻ ՀԱՄԸԱրևմտյան Հայաստանում անթեղված-մնացած մեր հոգևոր գանձերի ուսումնասիրությունը բանասիրական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Լուսինե Սահակյանի համար պարզապես գիտական աշխատանքներ չէ, այլ հոգու ճիչ, ցավ ու տառապանք հետևողական բնաջնջման ու ոչնչացման դատապարված մեր ժողովրդի բազմադարյա հոգևոր-մշակութային արժեքների համար: Այստեղ է, որ նույնանում են փորձառու, պրպտուն գիտնականը, իսկական մտավորականն ու ազնիվ հայրենասերը: Եվ ահա քանի տարի նա համառ հետևողականությամբ փորձում է փրկել մեր սրբակնիք բառերն ու հայրենակնիք տեղանունները, այսինքն` մեր ինքնության նշաններն ու վկայությունները: I Don’t Want to Hear About It. It Makes Me Feel Guilty“We must know the white man language to survive in this world. But we must know our language to survive forever.” (Darryl Babe Wilson, a Native American)
The recent well-justified alarm that western Armenian is among the world’s thousands of endangered languages (that is, predicted to die in the next 100 years), important though it is, prognostications foretelling disaster are not enough. What this language, culture and people need is the development of therapeutic undertakings and approaches.
The case of endangered languages is just a short-cut way of referring to endangered cultures and cultural identities, especially in an era where globalization, definitely not a culturally neutral or impartial phenomenon, has rendered reversing language shift an unequal struggle for linguists.
As an Armenian sociolinguist, not only am I committed to pursue the goals of strengthening my own endangered language, culture and identity via objective persuasion and advocacy of positive attitudes to foster intergenerational continuity but also to seek a reasonable compromise with respect to the culturally stronger dominant languages neighboring Armenian diasporic communities. Admittedly, such a combination of sensitivity and of priorities is difficult to achieve; hence, the demanding task of strengthening endangered languages.
Շարունակությունը Լույս է տեսել թուրքագետ, բանասիրական գիտ. թեկնածու Լուսինե Սահակյանի ՀԱՄՇԵՆԻ ՄԱՆՐԱՏԵՂԱՆՈՒՆՆԵՐԸ գիրքը Լույս է տեսել թուրքագետ, բանասիրական գիտ. թեկնածու Լուսինե Սահակյանի ՀԱՄՇԵՆԻ ՄԱՆՐԱՏԵՂԱՆՈՒՆՆԵՐԸ գիրքը՝ երեք լեզվով՝ հայերեն, թուրքերեն, ռուսերեն։ Խմբագիր՝ ՀՀ ԳԱԱ ազգագրության և հնագիտության ինստիտուտի գիտաշխատող Սերգեյ Վարդանյան, գրախոսներ՝ Լեյդենի համալսարանի դոկտոր պրոֆեսոր Ուվե Բլեզինգ, ԵՊՀ հայոց լեզվի պատմության ամբիոնի վարիչ, դոկտոր պրոֆեսոր Ռուբեն Սաքապետոյան Ուսումնասիրությունը նվիրված է Թուրքիայի Ռիզեի նահանգի Համշեն (Հեմշին), Չամլըհեմշին, Արտաշեն (Արդաշեն) գավառների համշենցիների խոսակցական թուրքերենում այսօր էլ գործածվող հայկական մանրատեղանունների քննությանը։ Գրքում առաջին անգամ գիտական շրջանառության մեջ դրվող շուրջ հարյուր մանրատեղանուն հեղինակը գրառել է նշյալ շրջաններում 2010թ. կատարած դաշտային աշխատանքների ընթացքում։ Այդ տեղանունների բառաքննությունը ցույց է տալիս, որ դրանք բուն հայկական են, նրանցում առկա են հին և միջին հայերենի արմատներ ու հիմքեր, բառակազմական ձևույթներ՝ հայերենի Համշենի բարբառի տեղական խոսվածքներից և թուրքերենից բխող հնչարտասանական նստվածքով։ Ներկայացվում են նաև որոշակի ժողովրդագրական տեղեկություններ Արդվինի և Ռիզեի նահանգների համշենցիների մասին։ Գրքում տեղ են գտել նաև Համշենին և համշենցիներին վերաբերող բացառիկ գունավոր լուսանկարներ։ [ARMSCOOP] Գ. Ջահուկյանի «Զրույցներ հայոց լեզվի մասին» գրքույկը համացանցումՀարգելի բարեկամներ, ուրախությամբ Ձեզ ենք ներկայացնում երջանկահիշատակ Գ. Ջահուկյանի «Զրույցներ հայոց լեզվի մասին» (Երևան, «Կանչ», 1992) գրքույկի էլեկտրոնային տարբերակը, որը Մայրենի լեզվի տոնի առթիվ սիրով պատրաստել է Ծովինար Մարտիրոսյանը: Այս հրաշալի գրքույկը հանրամատչելի լեզվով պատմում է հայոց լեզվի պատմության հետևյալ հարցերի մասին. Հայոց լեզվի ծագումը Հայոց լեզվի նախապատմությունը Հայոց լեզվի գրավոր ժամանակաշրջանի պատմությունը Հայոց լեզվի բարբառները Հուսով ենք այն օգտակար կլինի նշված խնդիրներով հետաքրքրվող բոլոր անձանց համար: Աշխատանքը կարող եք ներբեռնել այստեղից՝ Զրույցներ հայոց լեզվի մասին Եթե Ձեր համակարգչում բացակայում է WinRAR ծրագիրը, այն կարող եք ներբեռնել այստեղից |
